Merhaba, ben Ayşe. 24 yaşındayım ve iki yıldır, benden 26 yaş büyük, yani 50 yaşındaki Ahmet’le evliyim. Fakir bir aileden geliyorum; köyde, toprak evde büyüdüm. Babam tarlada çalışır, annem ev işleriyle geçirdi ömrünü. Hayatım boyunca yokluk çektim, ama sevgiyle büyüdüm. Ahmet’le evliliğim, hem benim hem de ailemin hayatını değiştirdi. Size bu evliliğin nasıl başladığını, neler yaşadığımı ve bu yolculuğun beni nasıl şekillendirdiğini anlatmak istiyorum.Ahmet’le tanışmamız tesadüfiydi. Köyde bir akrabamızın düğününde karşılaştık. O, şehirden gelmiş, mütevazı bir esnaf. Orta halli bir hayatı var, ama benim gözümde zenginlik onun kalbiydi. İlk sohbetimizde, gözlerindeki sakinlik ve samimiyet beni çekti. Bana hayattan, zorluklardan, ama en çok umuttan bahsetti. O an, onunla geçireceğim bir ömrün hayalini kurdum. Fakir bir kız olarak, böyle bir sevgiyle karşılaşmak mucizeydi.Evlilik kararımız kolay olmadı. Ailem, yaş farkına takıldı. “50 yaşındaki adamla ne yapacaksın?” dediler. Komşular, “Parası için mi evleniyorsun?” diye fısıldadı. Ama Ahmet’in parası değil, yüreğiydi beni kazanan. O, benim hayallerimi ciddiye aldı; okuma yazma bilmeyen bir kıza kitaplar getirdi, “Sen istersen her şeyi başarırsın,” dedi. Onun bu inancı, beni yeniden doğmuş gibi hissettirdi.