Otuz beş senelik evlilikten sonra şeytan dürttü galiba… Bunca senelik evlilikten çocuğumuz yoktu, fakat kusurlu olan karım değil bendim. Karım bunu bildiği durumda bir gün bile bunu yüzüme vurmamış, “Üzülme yaşamım kısmetimizde yokmuş. Sanki çocuğu olmayan tek çift biz miyiz…” deyip beni hep teselli etmişti. Dedim ya şeytan dürttü diye. Bir gün otururken karıma iyice bakıp inceledim, sonra da hiç düşünmeden ona ”Bundan otuz beş sene evvelce yiyecek ekmeğim, yatacak bir yatağım yoktu ..Şimdi ise her şeyim fazlasıyla var, fakat altmış yaşlarında doksan kiloluk bir bayanla uyuyorum” dedim. Bunu duyan karım bir müddet hiç konuşmadan yüzüme baktı, duyduklarını sindirmeye çalışır gibiydi, ne bağlarırdı ne de hakaret etti. Bir kaç dakika sonrasında yüzünde hafifçe bir gülümsemeyle bana dedi ki, “Üzülme yaşamım paran pulun her şeyin fazlasıyla var, istersen şimdi de eğlenebilirsin ben sana mani olmam anında ayrılalım.” Karımdan yüz bulunca iyice şımarmıştım. Onun duygularını, bayanlık gururunu çiğnediğimi düşünmeden onca yıl yokluğuma katlanıp fazlası vakit benimle eş güdümlü aç yatan yaşam dostumı unutmuş anında yeni bir bayan arayışına girmiştim. Hâlbuki onun ne kadar titiz ruhlu bulunduğunu en ufak bir şeye iyi mi üzülüp kırıldığını en iyi ben biliyordum. Karım da razı bulunmuş olduğu amacıyla tek celsede boşandık. Karım benden aslabir şey talep etmedi fakat ben kendi isteğimle iki daire, bir dükkan ve yüklüce de nakit verdim. Artık hürdüm daha kısaca ben öyle sanıyordum. Arayan Mevlasınıda bulurmuş belasını da derler ya işte o hesap, ben de..
Üsteki Resimden öteki Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuy’6yabilirsiniz.