Afyon Sucuğu Yedim. ama doymadım

Tam bir saat geçti ama hala mutfaktan bir ses gelmiyordu. Tedirgin oldum ve ne yaptığını merak etmeye başladım. Sessizce mutfağa doğru yürüdüm ve kapıyı araladım. Kimse yoktu. Kafamı sağa sola çevirdim, birden arkamdan gelen bir el ağzımı kapattı. Şok içinde donakaldım.

“Sessiz ol,” dedi sert bir sesle. Tesisatçıydı, yüzünde garip bir gülümseme vardı. “Sandalyeye otur,” dedi. Korku içinde, yavaşça sandalyeye oturdum. Hızlıca bir bant çıkardı ve ağzımı kapattı. Kalbim hızla çarpmaya başladı, ne yapacağımı bilmiyordum.

“Ne istiyorsun?” diye bağırmaya çalıştım ama bant sesimi bastırdı. Tesisatçı, gözlerimdeki korkuyu görmüş olacak ki, “Korkma, sadece paraya ihtiyacım var,” dedi. Cebinden çıkardığı “Nerede saklıyorsun?” diye sordu.

Gözlerimle mutfaktaki dolaba işaret ettim. Dolabı açtı ve içinde birkaç yüz lira buldu. Parayı aldıktan sonra, “Seni burada bırakmayacağım, eğer polise haber verirsen, seni bulurum,” dedi tehditkar bir şekilde. Gözlerim doldu ama çaresizdim.

Ellerimi bağladı ve evden çıktı. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Birkaç dakika bekledikten sonra, mücadele ederek ellerimi çözmeyi başardım. Hemen bantı çıkardım ve telefonu elime alarak kocamı aradım. Durumu anlatırken ellerim titriyordu.

Kocam hemen eve geldi ve polisi aradı. Polisler evi inceledi ve çevrede araştırma yaptı. Neyse ki, güvenlik kameraları sayesinde tesisatçı kısa sürede yakalandı. Onun geçmişte de benzer suçlar işlediği ortaya çıktı.

Bu olay beni derinden etkiledi. Uzun süre kendime gelemedim ama sonunda, hayatıma devam etmeyi başardım. Artık evde tamir işleri olduğunda, tanımadığımız insanları çağırmadan önce çok daha dikkatli oluyoruz. Hayat, bazen beklenmedik şekilde tehlikeli olabiliyor ama önemli olan bu zorluklarla başa çıkabilmek ve sevdiklerimizle güvende olmaktır.