Üzerimde sadece bir bornoz vardı, sıcak hava nedeniyle rahatlamak istemiştim. Murat’ın gözlerinin üzerimde dolaştığını hissettim ama ona aldırış etmeden mutfağa doğru yöneldi. Ben de odama gitmek üzereyken, “Abla, kepçe nerede?” diye seslendi Murat. “Alttaki geniş çekmecede,” hızlıca cevapladım.
Bir süre sonra tekrar çağırdığında, “Bulamıyorum,” dedi. Ben de başımdaki havluyu çıkarmak üzereydim ki, “Tamam, geliyorum,” dedim ve bornozumu çıkarmadan mutfağa yöneldim. Murat’a, “İşte şu çekmecede,” diye göstererek yardımcı oldum.
Murat işini hızla tamamladıktan sonra teşekkür edip marketten ayrıldı. Ben ise biraz terlemiştim, bu yüzden bornozumu giyerek odama geri döndüm. Ancak o an, Murat’ın bakışlarının ve o anın tuhaf ama bir o kadar da heyecan verici atmosferinin etkisinden hala kurtulamamıştım.