Annemle babam, 49 yıllık evlilik hayatları boyunca, alışılmadık bir alışkanlık edinmişlerdi. Ne zaman beraber evden çıksalar, tam kapının önünde, birbirlerini öperlerdi. Genellikle, bu, alışkanlığın verdiği bir çabuklukla olurdu, ama kuşkusuz bu öpücük onlar için bir zorunluluk halini almıştı. Yeni evli oldukları zamandan beri kapıda birbirlerini öperlerdi ve artık bu bir gelenekti onlar için. Bir tartışmanın ortasında olsalar bile ( kavgaları bile her zaman medeni idi), küçük bir ara verirler, birbirlerini öperler ve tartışmalarına, kapıdan çıkarken kaldıkları yerden devam ederlerdi. Ama Sonrasında hayatımı sarsan olay gerçekleşmişti bile.. Ne yapacağımı nereye gideceğimi bilemedimm..Bunu nasıl kaldırabilirdim? O gün benim hayatım da solmuştu artık.. Devamı.. İÇİN ÜSTEKİ RESME DOKUNALIM.