Sonraları da babam karısına sahip

Sonraları da babam karısına sahip çıkacak yerde annesinin dolduruşuna gelip anneme dayak atmaya başlamış. Annem annesinin evine gider sahip çıkan olmaz, gittiği şeklinde geri gelirmiş.

İlk çocuğu dünyaya erişince adını Kıymet koymuşlar, kıymetli olsun diye fakat kırkı çıkmadan ölmüş

sonrasında Nazlı ablam dünyaya gelmiş. Belli bir yaşa kadar anneme ismi ile hitap ettirmişler. Anne dedirtmemişler. Babaannem ve babam aynı şekilde zulme devam etmişler. Ne iş yapsa yaranamaz laf ve sopa yermiş hep zavallı annem.

Annem geceleri ablama sarılıp ağlarmış. «Nazlım sen olmazsan ben dayanamam» dermiş.

Sonra bir ablam daha olmuş sonra ben. Ne kadar trajikomik ki bana babaannemin adı verilmiş, tüm zulümlere rağmen.

Halam şehirde otururdu. Onlar geleceği zaman güzel yemekler pişerdi evde. Anneme hizmetçi benzer biçimde davranılırdı. Onlar bir sofrada oturur hepimiz annemle mutfakta yerdik.

O gün babam tavuk keserdi halamlar geliyor diye, annem pişirirdi. (O zamanlar tavuk her süre değil misafir gelince kesilirdi.) Kokusu yayılınca ablamla kavga ederdik ben ciğerini ablam boynunu isterdi. Oysa but, göğüs, kanat, daha nereleri vardı fakat biz onların bize düşmeyeceğini bilirdik. Bunların bizlere düşmesine bile razıydık.

Gel süre git zaman büyüdük evlendim. Şimdi evde misafirde olsa çocuklarımı sofradan ayırmam. Benim gibi hissetmesin diye. Önce onlar doyar sonra ben.

Biliyorum musunuz ne oldu. O zaman yanımızda olmayan babam şimdi bizi arar oldu. G0’rselden öteki Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz.