Ne kadar inanacaksınız bilemedim ama sır kalsın da istemedim..

Ben Camii İmamıyım.. Ne kadar inanacaksınız bilemedim ama sır kalsın da istemedim. Namaz bitti. İki kişi, iki ayrı köşe de dua ediyor. Biri ağlıyor, sanki diğeri de gülüyor. Ama bizim cemaatten değil belli. Dur dedim, bunda bir iş var. Nasılsa çıkacaklar. Oturdum bekledim. Bir şeyler okuyor gibi yapıp onları izledim. Çok güzel giyimli olan bey sesli ‘’Amin’’ dedi, bütün camii sanki inledi. Kalkıp yanıma geldi. “Hocam” dedi. “Bu zarfı al.” OKUMAK İÇİN GÖRSELE DO/KUNUNUZ..