Hayallerim var. Bir gün kendi küçük bir lokantam olsun istiyorum. İnsanlara kendi tariflerimi sunayım, belki bir gün annemle babamı da yanıma alayım. Yemekhanede öğrendiğim her şey, bu hayale bir adım daha yaklaştırıyor beni. Okuma yazmamı geliştirmek için akşamları kursa gidiyorum; yorgunluktan gözlerim kapanıyor, ama pes etmiyorum. Fakirlik beni tanımlamaz; o sadece hikayemin bir parçası. Yemekhanede geçirdiğim her gün, bana sabretmeyi, güçlü olmayı ve umudumu kaybetmemeyi öğretti. Hayat zor, ama ben de kolay lokma değilim. Bir gün, kendi ellerimle kurduğum bir hayatım olacak; buna inanıyorum.