Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul 25 °C
Hafif Yağmurlu

evde kalan birkaç parça kahvaltılığı çocuklarıma hazırlar,

Adım Ayşen. Eşim vefat ettikten sonra, çocuklarıma bakabilmek için evimizin önündeki bahçeye mevsimlik sebzeler dikmeye ve pazarda satmaya başladım. Tek isteğim, yaşadığımız yoksul hayatı çocuklarımın da yaşamamasıydı. Onların okuyup meslek sahibi olmalarını o kadar çok istiyordum ki.
Her sabah erkenden kalkar, evde kalan birkaç parça kahvaltılığı çocuklarıma hazırlar, önlüklerinin ceplerine de öğle yemeğinde simit alabilmeleri için 4-5 lira koyardım. Her sabah evden çıkar, pazara giderdim.
Bir sabah, fırından yarı parasına aldığım bayat ekmeği kestim, küçük bir parça peynir ve 10 kadar zeytini ekmeğin yanına katık olarak koydum. O sırada 10 yaşındaki oğlum Veysel uyanmıştı. Bir an bana baktı. Üzerimde sayısız yaması olan eteğimi ve oldukça eski olan hırkamı uzun uzun inceledi.
Tam yine önlüklerine 5 lira koyup kapıdan çıkacakken, Veysel sessizce yanıma geldi. Gözlerinde merak ve biraz da endişe vardı. “Anne,” dedi, “neden her zaman bu eski kıyafetleri giyiyorsun?” Sorusu beni bir an duraklattı.
Ona gülümsemeye çalışarak, “Bunlar benim iş kıyafetlerim, pazarda rahat çalışabilmem için giyiyorum,” dedim. Ancak gözlerinde hala bir endişe vardı.
Veysel, cebindeki 5 lirayı elinde sıkıca tutarak, “Anne, bu parayı senin için saklayacağım. Senin de yeni kıyafetlerin olsun,” dedi. Bu sözler içimi ısıttı ve gözlerimde yaşlar birikti.
Ona sarılarak, “Canım oğlum, senin bu düşünceli halin benim için en büyük hediye. Ama senin o parayı kendin için kullanman daha önemli. Sen okuyup iyi bir insan ol ki, ileride bu zorlukları birlikte aşalım,” dedim.
Veysel, sarıldığımız anın ardından büyük bir kararlılıkla, “Söz veriyorum anne, okuyup seni gururlandıracağım,” dedi.
O sabah pazara giderken içimde tarifsiz bir umut ve mutluluk vardı. Çocuklarımın sevgisi ve desteği, her türlü zorluğun üstesinden gelmem için bana güç veriyordu. Pazarda tezgahımı açarken, geleceğe dair inancım daha da pekişmişti. Zorluklara rağmen, çocuklarımın parlak bir geleceği olması için mücadele etmeye devam edecektim.

Bilgi: Klavye yön tuşlarını kullanarak galeri resimleri arasında geçiş yapabilirsiniz.
BİR YORUM YAZIN

ZİYARETÇİ YORUMLARI - 0 YORUM

Henüz yorum yapılmamış.

Koç
21 Mart - 20 Nisan
Boğa
21 Nisan - 20 Mayıs
İkizler
21 Mayıs - 21 Haziran
Yengeç
22 Haziran - 22 Temmuz
Aslan
23 Temmuz - 23 Ağustos
Başak
24 Ağustos - 23 Eylül
Terazi
24 Eylül - 23 Ekim
Akrep
24 Ekim - 22 Kasım
Yay
23 Kasım - 21 Aralık
Oğlak
22 Aralık - 20 Ocak
Kova
21 Ocak - 19 Şubat
Balık
20 Şubat - 20 Mart
Koç
Boğa
İkizler
Yengeç
Aslan
Başak
Terazi
Akrep
Yay
Oğlak
Kova
Balık